العمليه الاخيره

12 مايو 1970 كانت اخر عمليه خلف الخطوط شاركت بها وهدف العمليه كان تخريب كابلات الكهرباء وانابيب المياه التى تقوم بامداد نقاط العدو الحصينه وكانت اخر عمليه على الجبهه كلها بعد قبل وقف اطلاق النار مباشرة قرب نقطة التبه المسحوره احدى من نقاط العدو القويه فى خط بارليف وعلى عمق 15 كيلو جوا سينا

العمليه اللى كنت داخلها اساسا ماكانتش عمليتى كانت عملية ضابط تانى

دائما خلال التجهيز لعمليات خلف الخطوط لعمليه معينه بيتم تجهيز مجموعتين وكان بيكون فيه عمليتين بينهم وقت معين عمليه 5 ايام وعمليه 15 يوم ففكان قرار مدير المخابرات الحربيه ان عملية ال 5 ايام يقودها زميل لى و اخد انا العمليه ال15 يوم وكان الفرق بين العمليتين شهر تقريبا

وعبر زميلى واتم الخمس ايام وفى اليوم الاخير بالنسبه للعمليه وقعت طائره اسرائيليه فى منطقة العمل اللى هو شغال فيها على بعد 50 كيلو من القناه وانطلقت هليكوبتر للبحث عن الطيار فكشفت المجموعه

بالتحديد اليوم الخامس عصرا فتم ارسال قوات وتم تطويقهم واسرهم بعدها

و فى الطريق لمنطقة العمليه واجهنا منطقة ملاحات وكانت متعبه جدا فى الحركه لان عمقها كيلو وكانت رجلنا بتغرس فيها اثناء الحركه فكانت متعبه جدا

وخلال تحركنا فقدت بطارية جهاز الرؤيه اليليه فكنا عميان تقريبا وكان اليهود بشكل مستمر بيعملوا كماين عشوائيه فى سيناء وسقطنا فى احد كمائنهم وكان الكمين مكون من دبابتين وعربتين نصف جنزير

لما اشتبكنا كنت انا اول واحد اتصاب ....المجموعه اللى كانت معايا كان معايا فرد بار بى جى وانا معايا ار بى جى وواحد من المهندسين العسكريين وثلاث افراد استطلاع من المخابرات الحربيه

فرد القاذف دمر دبابه وعربيتين نص جنزير واخد دانة دبابه واستشهد وفرد المهندسين العسكريين اخد دانه برضه واستشهد وانا اخدت شظايا فى وشى و5 طلقات نص بوصه فى صدرى ولم يصب افراد الاستطلاع ويبدو انهم افتكروا القوه العابره كبيره بعد تدمير الدبابه والمدرعتين فأنسحبت الدبابه الباقيه وبدأ ضرب الطيران من جانبهم فكان قرارى ساعتها ان التلات افراد الباقين ينسحبوا وحاولوا ياخدونى معاهم لكنى كنت مصاب جدا فكنت ها اكون عائق عليهم فلو شالونى فماكانش حد هايرجع خالص

وفعلا رجع التلات افراد وكان تكتيك العمل فى عمليات خلف الخطوط هو ان تعبر مجموعتين المجموعه الرئيسيه ومجموعه نسميها بالمجموعه الساتره ديه بيكون هدفها هو ستر القوات المنسحبه لمنع اليهود من قطع الطريق عليا اثناء الانسحاب ولما وصل التلات افراد بلغوا ان انا استشهدت فرجعت المجموعه بتاعتى ورجعت المجموعه الساتره

بعد اصابتى وبدأ باقى افراد القوه بالانسحاب بدأت بتغطيه انسحابهم بالنيران بشكل عشوائى

وبعد انسحابهم بحوالى نص ساعه بدأت فى التفكير فى المجموعه التى تم اسرها وحجم تأثيرها على كل المجموعات اللى ستعبر بعدها فكون ان مجموعتين ورا بعض يتأسروا او يستشهدوا سيشكل مشكله لمعنوياتهم ,

و فى الجيش هناك  مبدأ للحفاظ على الروح المعنويه للقوات ففى قفزه من قفزات المظلات واحد من اللى بيقفزوا مظلته لم تنفتح فمات وكان قرار قوات المظلات الفورى بأن جميع قوات المظلات تنط فى اليوم ده كقفزه لاعادة الثقه للمظليين

وهذا هو ما دفعنى للعوده والانسحاب فبعد اسر المجموعه الاولى لو تم اسرى هايؤثر على كل المجموعات وده ادانى قوه غير عاديه للانسحاب فاصلا اصاباتى المتعدده فى العمليه ديه خلت مش شايف قدامى فالشظيه فى وجههى افقدتنى البصر فى عينى اليمين والعين الشمال من كتر النزيف ماكنتش شايف منها

معجزات اثناء العوده

وفى عملية الانسحاب قابلت عدد من المعجزات فأولا اصابتى بخمس طلقات و فقدانى البصر بالعين اليمنى والاصابه فى عظام وجهى بالاضافه لباقى الاصابات جعلت الرؤيه مستحيله فضلا عن الحركه وان ارجع 15 كيلو فى ارض غير ممهده بالاصابات ديه وكان المنطقه اللى بنعدى منها فى الملاحات زى ماقلت قبل كده والغريب ان وانا برجع كان المفترض ان الملاحات هاتقابلنى وكان ده هايسبب مشكله ضخمه جدا بسبب المجهود اللى المفروض ابذله لعبور منطقة الملاحات الا انى لم ارها نهائيا

اين ذهبت الملاحات؟؟!!! لا اعلم ,علما بانه لتجنب الملاحات كان لازم اتوجهه 5 كيلو شمالا و5 كيلو جنوبا تانى مع ال15 كيلو يبقى 25 كيلو وانا عشان امشى 25 كيلو صعب جدا فى حالتى ديه فلحد دلوقتى راحت فين الملاحات انا فعلا ما اعرفش

وكان المفترض اثناء العوده بتغطينا القوات على الجبهه الغربيه بستارة مدفعيه بناء على طلب منى وبتحديد الموقع منى بهدف  منع قوات العدو من اعتراضى واسرى اثناء الانسحاب وكان جهاز اللاسلكى الموجود معايا تم تدميره تماما أثناء الاشتباك اصيب جهاز اللاسلكى  فلم يكن من الممكن ان ابلغ المدفعيه بمكانى او اطلب منهم عمل ستاير نيرانيه وفجأه لقيت المدفعيه بتوفرلى ستاير بتغطينى اثناء رجوعى على الرغم من انى عرفت فيما بعد انه تم الابلاغ بانى استشهدت فأزاى المدفعيه وفرتلى الستاير ديه بالدقه اللى حصلت فديه حاجه برضه ما اعرفش حصلت ازاى

الاغرب انه رغم الاصابات والحركه بالليل وانى اتحرك بدون بوصله او اى حاجه فأنا وصلت لنقطة العبور اللى كان المفروض اعدى منها بالظبط وقبل القناه بحوالى 500 متر قطع عليا اليهود الطريق باربع دبابات وبدأت المدفعيه بتوفير ستارة مدفعيه واليهود ماحاولوش عبور ستارة المدفعيه والقبض عليا فكملت و و انا فى الطريق لقيت نفسى بطلع ولقيت نفسى فوق الساتر الترابى والقناه تحتى فسيبت نفسى ونزلت على القناه وبدأت انادى "امل " " امل " "امل " وكان امل هو الاسم الكودى بتاع العمليه فتم ارسال افراد ضفادع بشريه ومعاهم واحد من المجموعه اللى كانت  انسحبت ورجعونى

وكان من التجهيزات اللى بتتعمل ان بيكون فيه عربية اسعاف مجهزه فى انتظار عودة مجموعة خلف الخطوط لكن كان الدكتور المخصص للمجموعه وقتها "د/ سمير زاهر " فى اجازه بسبب ان العمليه تم تقديمها يوم عن موعدها الرسمى

فتم نقلى بسياره جيب وخلال نقلى قام الصهاينه بركوب الساتر باربع دبابات وبدأوا فى الضرب علينا و كنت فى وعيى ونقلونى لمنطقة الجناين وبعدها تم نقلى لمستشفى الاسعاف القريبه واستطاعوا انقاذى بعمليات سريعه حتى تم اعادتى الى مصر

ولم يتحقق هدف العمليه بتخريب امدادات خط بارليف من المياه والكهربا وكان كل ماحققناه هو تدمير الدبابه والعربيتين نص جنزير

ونشر خبر عن العمليه بجريدة الاهرام بتاريخ 13-مايو-1970

مسيرة العلاج

قعدت 5 سنين بعدها بتعالج فى مصر وبره مصر ولفيت على مستشفيات القاهره المختلفه ونتيجة نقل الدم اصبت بالتهاب كبدى وبائى فكان وقتها الدم مابيتمش تحليله وكان ده بسبب كثرة الاصابات فى القوات المسلحه والحاجه للدم فكانوا بيقولوا ادى المصاب الدم الاول وانقذ حياته وبعدها اتعامل مع الامراض اللى بتحصل لو حصلت فتم نقلى بعدها على الحميات وبعد 10 ايام تفشى فى مصر وباء فتم افراغ مستشفى الحميات من الحالات الموجوده فيها فرجعونى المستشفى العام العسكرى وبعدها مدير المخابرات ارسل عقيد من ادارة المخابرات اخدنى من المستشفى العسكرى العام ونقلنى مستشفى المعادى واصبح علاجى وقتها فى مستشفى المعادى وخلال فترة علاجى حاولت بكل الطرق الممكنه العوده للعمليات

وكانت الاصابه تسببتلى فى حد حركة دراعى الشمال فكان مابيترفعش زياده عن درجه معينه ومايتفردش غير بشكل معين والام مستمره فى الدراع كله نتيجة للاصابه فى الاعصاب ,بالاضافه الى ان الشظيه اللى اصابتنى اسفل العيل اليسرى تماما دمرت عظام الوجهه الموجوده تحت العين المسؤوله عن حمل العين نفسها فكان كأن العين اليمنى ساقطه على وجهى واستقرت الشظيه فوق المخ وشظيه اخرى فى الانف تسببت فى حاجز انفى تسبب فى فقدان حاسة الشم تماما وحاولت انى اتعالج وقتها لكن فى مصر مانفعش وقعدت خلال سنتين احاول انهم يسفرونى اتعالج فى لندن لكن قوبل طلبى بالرفض وقتها وكل ما احاول يرفض حتى فى احد الايام بالتحديد كان يوم خميس كنت فى نادى النيل شوفت الفريق صادق وزير الحربيه وكان رجل بسيط جدا بيتحرك بدون حرس وبدون اى حاجه وببدله  سافارى بسيطه وقعد على الترابيزه المجاوره لي

وكنت جالسا هذا اليوم بجوار احد اقربائى فشجعنى للقيام والحديث مع الفريق صادق عن موضوع السفر فانتظرت حتى انهى الفريق صادق حديثه وحن هم بالمغادره قمت من مكانى واتجهت اليه و اديت التحيه العسكريه - كنت برتبة رائد - وعرفت نفسى فلان الفلانى من ادارة المخابرات الحربيه واتصبت فى احدى عمليات خلف الخطوط والاصابه كانت كذا كذا فقال لى يا ابنى انت مصاب عمليات خلف خطوط قلتله ايوه يافندم قال لى تعالى لى يوم السبت الساعه كذا  وكنت مقدم طلب للواء محرز مدير المخابرات الحربيه طلب سفر للعلاج وأخدت الطلب للفريق صادق ووافق على علاجى من جميع الاصابات اللى اصبت بيها فى الخارج

وتم التصديق بالسفر وقتها وفضلت شهرين بحاول اسافر وعقدولى الدنيا طبعا لحد ماعرفت اسافر فعلا

سافرت وبعد فتره صغره قام السادات باقالة الفريق صادق وكنت وقتها قد بدأت فى علاج ذاعى الايسر وكان الاطباء يقومون بتجريب علاج معين كمحاوله لتجنب العمليه الجراحيه وبعد تنحية الفريق صادق مباشرة فوجئت بالملحق العسكرى طلبنى وطلب سحب جواز السفر بتاعى

فسألته ايه السبب قال لى المخصص بتاعك انتهى قلت له مخصص ايه وكان المخصص بيتجدد كل فتره وقال لى هانقطع عنك بدل السفر وقطعوا عنى بدل السفر وانا فى لندن والموضوع ده اثر فيا نفسيا جدا

وكنت وقتها فى ادارة المخابرات وكان الملحق العسكرى العسكرى نفسه من ادارة المخابرات الحربيه

ارسلت طلب للواء محرز مدير المخابرات الحربيه فى الحقيبه الديبلوماسيه وكانت الحقيبه الديبلوماسيه تسافر يوم الجمعه وعرض عليه الخطاب يوم السبت صباحا فوافق عليه وارسله فى نفس اليوم ظهرا للملحق العسكرى بالموافقه باستمرار علاجى على نفقة ادارة المخابرات الحربيه والاستطلاع لكن الملحق العسكرى ححفظ الخطاب فى مكتبه حتى يوم الاتنين ,ويوم الاتنين كان السادات شال اللواء محرز وبلغونى ان اللوا محرز وافق علي علاجى على نفقة المخابرات الحربيه بس برضه لازم ارجع ورجعت بعد عشر ايام ,رجعت فى حاله نفسيه فى منتهى السوء

احنا لما بنعدى بنعدى وعارفين اننا ممكن مانرجعش وانا كان هدفى من الاصل الاستشهاد وديه ماكانتش اول مره اتصاب فيها انا اتصابت 5 مرات فماكانش اللى مضايقنى هو الاصابه اد ماكان مضايقنى انى ارجع بالشكل ده وانى كنت بشوف هناك رقاصات بتطلع تتعالج على حساب البلد وواحد طالع يعمل جزمه طبيه فى لندن قعد 6 اشهر عشان يعمل الجزمه الطبيه مع ان الجزمه الطبيه كل اللى محتاجه انه تتاخد المقاسات فى مصر وتتفصل فى لندن وخلاص وانا مصاب فى عمليات خلف خطوط ويرجعونى فالعمليه ديه اثرت فيا معنويا بطريقه غير عاديه وكان بيجيلى ارتفاع فى ضغط الدم بيوصل ل 220 وابدأ انزف فقطعت العلاج بتاعى فى مستشفى المعادى وكنت وقتها لسه بتعالج فى مستشفى المعادى بروح كل اسبوع وبعدها بقى كل علاجى على حسابى

الضابط او الصف ضابط اللى بيدخل القوات المسلحه ليس على راتب او وظيفه فأنا مثلا عندى نسبة عجز 50% هل تتخيل ايه هو التعويض عن نسبة العجز ال50%؟ !! 800 جنيه كان التعويض عن نسبة العجز 50% بواقع 16جنيه لكل 1% وما اخدتش قرش زيادده لكن ماكانش ده المهم ,صحيح بعد كده كان فيه تعويضات مناسبه للاصابات لكن ماكانش ده المهم لافراد الجيش وضباطه

قبل العمليه اللى اصبت فيها كنت شاركت فى 6 عمليات خلف خطوط العدو لكن ده كل اللى اقدر احكيهولك عن العمليات اللى شاركت فيها لان ما اقدرش اتكلم عن العمليات نفسها والمهمات اللى شاركنا فيها لان كلها كانت خاصه بالمخابرات الحربيه وتكتيكات قوات خلف الخطوط وكان بيكون لينا اسلوب سواء فى العبور او فى التحرك ولغاية دلوقتى بيتم استخدام بعض منها فما اقدرش احكى عن حاجه خالص فهذه العمليات

مسيره اخرى داخل المخابرات الحربيه

بعد توقفى عن العمليات بدأت فى مزيد من التعلم فأخدت بكالريوس تجاره من كلية تجاره وبعدها دبلومة بحوث عمليات (operation research ) من الكليه الفنيه العسكريه وبعدها دبلومة حاسب الى وبدأت فى انشاء نظم المعلومات فى المخابرات الحربيه .

.

ثم استقلت من المخابرات الحربيه وعملت كمستشار نائب رئيس مجلس الاداره للاى تى فى الخطوط السعوديه